2.คำนิยม นายแพทย์ศิริโรจน์ กิตติสารพงษ์

                 ชาวพุทธในประเทศไทยมีทั้งชาวพุทธที่ถือเอาตามทะเบียนบ้านลงไว้ว่านับถือศาสนาพุทธ แต่ไม่เคยศึกษาแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา ไม่ทราบเรื่องการปฏิบัติตนของชาวพุทธ ได้อาศัยอยู่ในวัฒนธรรมประเพณีของสังคมชาวพุทธ จึงได้แต่กราบไหว้ ทำตามพิธีกรรมต่างๆ หาได้รู้หลักคำสอนของศาสนาไม่ มีชาวพุทธอีกส่วนหนึ่งที่ทำการศึกษา ขวนขวายหาความรู้ ทำความเข้าใจถึงหลักการในศาสนา ไม่ติดยึดในพิธีกรรม และลงมือปฏิบัติตามหลักของศาสนานั้น ซึ่งเป็นกลุ่มคนจำนวนน้อยในสังคม  



               
                อาจารย์วรวิทย์ ตงศิริ บุตรนายเซ็ง และคุณยายราศี ตงศิริ คนอำเภอนาแก จังหวัดนครพนม ก็เป็นชาวพุทธในประเภทหลัง ซึ่งถือว่าเป็นชาวพุทธ หรือเป็นอุบาสก ที่แท้จริง เพราะไม่เพียงแต่ศึกษา ขวนขวายหาความรู้ทางศาสนาแล้ว ยังเป็นผู้ลงมือปฏิบัติธรรมตัวจริง คือการเจริญในทาน ศีล ภาวนา ซึ่งการปฏิบัติธรรมถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของชาวพุทธ เพียงแต่การรู้ธรรม เข้าใจตามอักษรพยัญชนะ หรือกล่าวธรรมได้ไพเราะ อัศจรรย์เพียงใด แต่ไม่ได้ลงมือปฏิบัติธรรม ก็ถือว่ายังไม่เข้าถึงธรรมนั้น การหาโอกาสซึ่งเป็นวันเกิดของตัวเองหาสถานที่วิเวก ปฏิบัติธรรมแทนการไปเลี้ยงฉลอง เป่าเทียน ตัดเค้ก หรือดื่มเหล้าเมายา ถือว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก อาจารย์ วรวิทย์ จึงเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องนี้
          
          ด้วยความเป็นศิลปินและความเป็นกวีของอาจารย์วรวิทย์ ทำให้เรามีวรรณกรรมไว้อ่านอีกเรื่อยๆ ตั้งแต่ ประวัติหลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ ,     จินตาญกวี จนถึงหนังสือเล่มนี้ ความโดดเด่นอยู่ที่การใช้พรรณนาโวหาร ให้เห็นถึงภาพเหตุการณ์จริง เช่น เสียงธรรมชาติ เสียงสัตว์ ต่างๆ ชักนำให้ผู้อ่านจินตนาการตามเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง รวมทั้งการถ่ายทอดสิ่งที่ได้พบเห็นและความรู้สึกขณะปฏิบัติธรรม ด้วยภาษาที่เรียบง่าย ลำดับเหตุการณ์เหมือนชีวิตประจำวัน ทำให้ผู้อ่านเห็นว่าการปฏิบัติธรรมไม่ใช่เรื่องที่ทำยาก สามารถผสมผสานภารกิจปกติที่มีในปัจจุบัน ให้สอดคล้องกับการปฏิบัติธรรมได้จนครบ ๗ วัน ที่ยิ่งไปกว่านั้น คือการสอดแทรกภูมิธรรม เป็นระยะ เป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติธรรมทุกคนควรเชื่อมโยงข้อธรรม น้อมมาพิจารณาเทียบเคียงกับสิ่งที่เห็นในภาวะจิตสงบ เพื่อยกระดับจิตใจให้สะอาดยิ่งๆ ขึ้นไป
          
         ต้องขอขอบคุณอาจารย์วรวิทย์ ที่ถ่ายทอดประสบการณ์ ๗ วันแห่งการปฏิบัติธรรมไปยังผู้อ่าน เพื่อเสริมสร้างแรงบันดาลใจให้มีผู้คนได้มีแนวทางการปฏิบัติธรรม ในขณะที่เป็นฆราวาสมีภารกิจวุ่นวาย ก็สามารถหาโอกาสทำได้จริง ถ้าสังคมพุทธเน้นเรื่องการปฏิบัติธรรมแล้ว จะเป็นหัวใจสำคัญในการสืบทอดศาสนาพุทธต่อไป

                  น.พ.ศิริโรจน์ กิตติสารพงษ์
            ประธานเครือข่ายสร้างสรรค์เมืองสกล